نگاه خاص فیلسوف اُرُد بزرگ به تمدن های کهن جهان

در کتاب سرخ می خوانیم:

فیلسوف اُرُد بزرگ:

تمدن های کهن جهان، تلنباری از اضداد تاریخی در عرصه های گوناگون هستند آنها اکسیژنی برای تنفس نسل های تازه خود ندارند در حالی که تمدنهای جوان، سرشار از میل و خواست عمومی برای بوجود آوردن اثری تازه و ماندگار هستند از همین رو رشد شگفت آور آنها را در عرصه های گوناگون به روشنی می توان دید.

فیلسوف اُرُد بزرگ:
اینکه گفته شود سرزمینی، تمدن چند هزار ساله دارد پس لزوما باید ماهیتی برتر نسبت به دیگر جوامع داشته باشد بدون شک اشتباه است. روشنتر آنکه تمدن ، نتیجه گردهمایی آدمیان است، این بنا برای تامین منافع مشترک آنها بنیان نهاده شده است. در طی زمان هر چه تمدنها قدیمی تر می شوند ارتباط نسل های نوین با تمدن نیاکانشان بویژه در عرصه و منظومه فرهنگ، قطع و دگرگون می شود و گاها وارون بر نگرش نخستین آنها شده است، به طور مثال، تمدنی که بر پایه مهر بنیان نهاده شده است امروز به تقدیس مرگ و خونریزی رسیده است. پس تمدن در هر زمان می تواند شکل گیرد مهم آنست که پویا و زنده باشد و همگان برای خوشبختی کوشش کنند. ثمره و میوه این تمدن جوان می تواند موجب فرهمندی حداقل چندین نسل شود اما همان هم نمی تواند همیشگی باشد و بدون شک نسل های پسین باید به فکر تمدنهای نوین خود باشند.