این وبلاگ به آدرس زیر انتقال یافت:
https://orodism-philosophy.blogsky.com
فرگرد 5- عشق
براستی دلدادگی نامیراست. فیلسوف اُرُد بزرگ
عشق یگانه است، در درون آدم عاشق، رستاخیز و توفانی بزرگ برپاست. فیلسوف اُرُد بزرگ
عشق، همان کشش آهنربایی درون ماست، که آدمی را ناخودآگاه، بسوی دوست داشتنی ترین چیز می کشاند. فیلسوف اُرُد بزرگ
عشق، همچون توفان، سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروریِ روزافزون می گردد. فیلسوف اُرُد بزرگ
اندیشه کنیم، چه چیزی ما را پیوسته به زندگی دلگرم ساخته و در نهایت می خواهیم به آن برسیم و آن را سامان داده و یا با آن به سامان برسیم؟ خواسته پیوسته اندیشه ما، همان «عشق» است و این تنها راه شناسایی آن. فیلسوف اُرُد بزرگ
عشق بخشش می آورد، بخشیدن از همه چیز و مهمتر از همه، زمان را، که با ارزشترینِ داشته هاست. فیلسوف اُرُد بزرگ
عشق، در خود ستایش و بزرگداشت بهمراه دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
دلباختگی، ساختار روان ما را آنچنان تکامل می بخشد که نمی گذارد در برابر سختی ها بشکنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
دلدادگی و عشق را از زندگی بگیریم، تنها و آواره ایم. فیلسوف اُرُد بزرگ
عشق و شیفتگی، مهر و مهربانی نهفته در درون ما را بیدار و جاری می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
بسیاری وهم و خیال خویش را عشق می نامند، حال آنکه عشق راه بالندگی شکوفه به میوه است، کوشش پیوسته ما برای زیبا و ناب شدن. فیلسوف اُرُد بزرگ
در عشق !
شرف و آزادی هست، زندگی و پاکی هست
نام عشق برازنده هر کار غیر شرافتمندانه ای نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدمی در عشق راستین، بدنبال سود جستن نیست، می بخشد برای رهایی و آزادی. فیلسوف اُرُد بزرگ
عشق نباید آدمی را به گوشه نشینی وادارد، این شیفتگی باید توان پرتاب انسان، به سوی آرمان های راستین را داشته باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی، این نیرو را نیز در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت، نشکنی و اگر شکستی، باز هم ناامید نشو، چرا که آرام جان دیگری در راه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
به اُرُد می گویند باارزشترین چیزی که داریم چیست؟ می گویم: زمان...
باز می پرسند و آن کجاست و چه شد؟ می گویم: آن را به پای معشوق خویش ریختیم و می ریزیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
امیدی به ادامه دوستی با کسانی که به علایق و عشق ما احترام نمی گذارند نمی رود. فیلسوف اُرُد بزرگ
شنبه 22 بهمن 1401 ساعت 18:10